- włóczyć się
- несов.1) бродя́жничать; стра́нствовать2) шата́ться, слоня́ться; броди́ть3) (o dymie, mgle itp.) тяну́ться, ползти́, стла́ться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
włóczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodzić, jeździć bez celu, wałęsać się; wieść życie włóczęgi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezdomni włóczący się po mieście. Chuligani włóczą się po ulicach. Smarkacze włóczą się po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć … Słownik języka polskiego
włóczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, włóczyćczę, włóczyćczy, włóczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnąć coś po płaskiej powierzchni; wlec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włóczyć ogon po ziemi. Włóczyć sukienkę po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciągać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągać (w zn. 1.) jeden drugiego; włóczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciągali się po śniegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągać (w zn. 3.)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tłuc się — I – stłuc się {{/stl 13}}{{stl 7}} o rzeczach: ulegać przypadkowemu stłuczeniu, zgnieceniu; rozbijać się, roztłukiwać się, pękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jajko się stłukło. Szklanki ciągle się tłuką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pałętać się — ndk I, pałętać sięam się, pałętać sięasz się, pałętać sięają się, pałętać sięaj się, pałętać sięał się 1. pot. «włóczyć się bez celu; wałęsać się» Cały dzień pałętał się po mieście. 2. pot. «kręcić się, potrącając nieustannie o coś; obijać się o… … Słownik języka polskiego
wałęsać się — ndk I, wałęsać sięam się, wałęsać sięasz się, wałęsać sięają się, wałęsać sięaj się, wałęsać sięał się «chodzić bezczynnie, bez celu z miejsca na miejsce; włóczyć się» Wałęsać się po ulicach. Wałęsać się z kąta w kąt. Wałęsać się po nocy … Słownik języka polskiego
pałętać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pałętać sięam się, pałętać sięa się, pałętać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodząc, przeszkadzać innym swoją obecnością, zawadzać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szwendać się — ndk I, szwendać sięam się, szwendać sięasz się, szwendać sięają się, szwendać sięaj się, szwendać sięał się posp. «chodzić tu i tam, bez celu; wałęsać się, włóczyć się» Szwendać się po mieście … Słownik języka polskiego
kołatać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnieć mimo przeszkód, istnieć z trudem, ledwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Serce jeszcze kołacze się w jego piersi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wałęsać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wałęsać sięam się, wałęsać sięa się, wałęsać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} chodzić bez celu, wybierając drogę w sposób przypadkowy, włóczyć się, snuć się, spacerować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wałęsać się po mieście … Langenscheidt Polski wyjaśnień